İFM kanunu ile vergi uygulamalarına esas olmak üzere Finansal hizmet ihracatı kavramı getirilmiştir. Buna göre bir finansal hizmetin ihracat sayılabilmesi için Finansal kuruluşun İFM’de faaliyet göstermek için katılımcı belgesi alması, finansal hizmetin yurt dışında yerleşik kişilere sunulması ve hizmetten nihai olarak yurtdışında faydalanılması gerekmektedir. Finansal kuruluşların kendi nam ve hesaplarına gerçekleştirdikleri türev işlemleri, portföylerine varlık alma veya portföylerinden varlık satma işlemleri ile yurtiçinde yerleşik kişilerin tasarruflarını yurt dışına çıkaran faaliyetleri ise hizmet ihracatı kapsamında yer almayacaktır.
İFM kanunu ile finansal kuruluşların finansal hizmet ihracatı niteliğinde elde ettikleri kazançlarının 2031 yılı vergilendirme döneminde kadar tamamı kurumlar vergisi matrahından indirilecektir. Daha sonra ise indirim kazancın %75’i ile sınırlı olacaktır. Finansal hizmet ihracatı kapsamına giren işlemlerden finansal kuruluşların lehe aldıkları paralar ise banka ve sigorta muameleleri vergisinden istisna edilmiştir. Finansal hizmet ihracatına ilişkin her türlü işlemler harçtan ve bunlar için düzenlenecek belgeler damga vergisinden müstesna tutulmuştur. Ayrıca, finansal kuruluşların İFM’de bulunan merkez ve şubelerinden 5 yıl boyunca finansal faaliyet harcı da alınmayacaktır.